REGAİP GECESİ

Recep ayının ilk cuma gecesine Regaip gecesi denmektedir. bu gecenin kudsi bir gece olduğu Efendimiz'in söz ve fiillerinden anlaşılmıştır. Böyle kandil gecelerinde bolca kaza namazından sonra birkaç rekât da nafile kılmak, en uygun ihyâ şeklidir.

Reğaip gecesinde 70 defa: Allahümme salli alâ Muhammedini'n-Nebiyyi'l-ümmiyi ve alâ âlihi ve sahbihi ve sellim." denmeli.

Sonra yine 70 defa: "sübbûhun, kuddûsün. Rabbü'l-melâiketi ve'r-Rûh."

Bunun arkasından yine 70 defa: "Rabbena'ğfir ve'rham ve tecâvez ammâ ta'lem. İnneke ente'l-eazzül-ekrem." denmeli.Böylece Reğaip gecesi de ezkâr ve evrâd ile ihyâ edilmelidir.

Demek ki, Reğaip gecesinde bir kısım ibâdetler edip Kur'an okuduktan sonra bir köşeye çekilip eline tesbihini alarak yetmiş defa zikredilen duâları tekrarlamak geceyi ihya âdetidir. Şayet bu dualar bilinmiyorsa bildiklerini yetmiş defa okuyup. Rabbinden af vemağfiret dilemesi, kulun geceyi ihyâ faaliyetlerinden birini teşkil eder. Dini kitaplar okuyarak İslâmi duygularını kuvvetlendirmesi de bu cümledendir.(Ahmed şahin-Dualarımız)

 

REGÂİB GECESİ

Regaib Gecesi: Receb ayinin ilk Cuma gecesidir. Bu gece oruçlu karsilanmalidir. Aksamla yatsi arasinda 12 rek’at namaz; her rek’atte 1 Fâtiha-i Serîfe, 5 Ihlâs-i Serîf okunacak, namaz sonunda ise; 101 defa istigfar, 101 defa Salavat-i Serîfe, 101 defa ise "Lâ ilâhe illallahü vahdehu lâ serikeleh lehül mülkü ve lehül hamdü yuhyi ve yumitu ve hüve alâ külli sey’in kadîr" okunmalidir.

Regâib Gecesi, akşamla yatsı arasında 12 rek’at Hâcet namazı kılınır. İki rek’atte bir selâm verilerek kılınan bu namazda, Fâtiha’dan sonra her rek’atte 3 İnnâ enzelnâhü... sûresi ile 12 İhlâs-ı şerîf okunur.

Namazdan sonra, 7 Salât-ı Ümmiye okunup secdeye varılır. Salât-ı Ümmiye şudur: “Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedi’nin-nebiyyi’l-ümmiyyi ve alâ âlihî ve sahbihî ve sellim.” Secdede 70 defa: “Sübbûhun kuddûsün rabbünâ ve rabbü’l-melâiketi ver-rûh” okunur. Secdeden kalkıp bir defa: “Rabbiğfir verham ve tecâvez ammâ tâ’lem. İnneke ente’leazzü’l-ekrem” denilir. Tekrar secdeye varılıp yine 70 defa “Sübbûhun kuddûsün rabbünâ ve rabbü’l-melâiketi ver-rûh” okunur. Secdeden baş kaldırılıp duâ edilir. Duâ anında Allâh’a şu şekilde ilticâ etmelidir: “Allâhümme bârik lenâ recebe ve şâ’bâne ve belliğnâ ramazân.”

Regâib Gecesi’nden sonraki gündüzde, yani cuma günü öğle ile ikindi arasında, 2 rek’atte bir selâm verilerek 4 rek’at teşekkür namazı kılınır. Her rek’atte 1 Fâtiha, 7 Âyetü’l-Kürsî, 5 İhlâs-ı şerîf, 5 Kul eûzü birabbi’l-felak, 5 Kul eûzü birabbi’n-nâs sûreleri okunur. Namazdan sonra 25 defa: “Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhi’l-aliyyi’l-azıymi’l-kebîri’l-müteâl”, 25 defa: “Estağfirullâhe’l-azıym ve etûbü ileyk” diyerek istiğfâr ve duâ edilir. (Duâ ve İbâdetler, Fazilet Neşriyat)

 

REGÂİB



Regâib, arapça bir kelimedir ve "reğa-be" kökünden gelmektedir. "Reğa-be", kelime olarak, herhangi bir şeyi istemek, arzulamak, ona karşı meyletmek ve onu elde etmek için çaba sarfetmek demektir. "Reğîb" kelimesi ise, "reğabe"'den türemiş olan bir isimdir ve kendisine rağbet edilen, arzulanan, taleb edilen şey demektir. Müennesi, "reğîbe"dir. "Reğîbe"nin çoğulu da "reğâib" dir. Kelime olarak "Regâib"in aslı budur.

Regâib kelimesi Kur'an'da geçmemektedir. Ancak "reğabe"den türemiş olan çeşitli kelimeler, Kur'ân'da sekiz yerde geçmekte ve "reğabe"nin ifâde ettiği mana için kullanılmaktadır (el-Bakara, 2/ 130; en-Nisa, 4/ 127; et-Tevbe, 9/59,120; Meryem, 19/46; el-Enbiyâ, 21/90; el-Kalem, 68/32; el-İnşirah, 94/8).

Terim olarak Regâib, türkçede kandil geceleri dediğimiz mübârek gecelerden biridir. Hicrî takvime göre, yedinci ay olan Receb'in, müslümanlar arasında kutsal kabul edilen ilk cuma gecesidir. Bu gecede Yüce Allah'ın rahmet, bağış ve yardımlarının dağıtıldığına inanılır.

Hz. Muhammed (s.a.s)'in Receb'in ilk perşembe gününü oruçla geçirdiği ve cuma gecesinde, bu kandil gecesine mahsus olmak üzere on iki rekât namaz kıldığı kabul edilir. Fakat bu rivâyetlerin de, herhangi bir dayanağı yoktur. Müslümanlar arasında, Regâib gecesinde on iki rekât namaz kılma alışkanlığı, ilk kez on ikinci yüzyılın başlarında görülmüştür. Bu na "Müslümanlar arasında mübarek sayılan "Regâib" gecesi ibadetle ihya edilir.

Namazın kılınması, fıkıh alimleri arasında tartışma konusu olmuştur. Alimlerin ekseriyeti, aslında böyle bir namazın olmadığı kanaatinde birleşmişlerdir.

On sekizinci asırda, Regâib geceleri tekke ve zaviyelerde gösterişli törenlerle kutlanmaya başlandı. Tasavvuf ehli olan şairler, bu gece için "reğâibiye" adı verilen şiirler yazdılar. Bu şiirlerin bazıları bestelenerek yapılan törenlerde okundu. Diğer kandil gecelerinde olduğu gibi, Regâib kandillerinde de minârelere kandillerin asılması gelenek haline geldi. Halk arasında Regâib gecelerinde ibâdet ve duada bulunma, geceyi kandil simidi ve şekerlemeleri ile kutlama âdeti yerleşti. Bu gibi âdetler, günümüzde de varlığını sürdürmektedir.

Regâib gecelerinde dua etmek, tevbe ve istiğfarda bulunmak, bu geceyi kutsal kabul etmek suretiyle çeşitli ibâdetlerle geçirmek, genel olarak alimler arasında kabul görmüştür.

Nureddin TURÇAY


http://www.sevde.de/islam_Ans/islam_ans.htm