2.Bölüm

56. İyiliği tecrübe edilmiş insanlar hakkında suizanda bulunma.

57. Kendi ekmeğini başkalarının sofrasında yeme.

58. Acele iş görme.

59. Dünya işleri için kendini fazla üzme.

60. Seni tanımak istemeyen kişiyi sen tanı.

61. Öfkelendiğin zaman, sözünü tutarak söyle.

62. Bir kimse konuşurken araya laf karıştırma.

63. Güneş doğacağı vakitlerde uyuma.

64. Sağa sola bakma, daima önüne bak .

65. Misafir yanında bir kimseyi azarlama.

66. Misafire iş buyurma.

67. İşsiz güçsüz serseri adamların yanında oturma.

68. Kâr ve ziyan kaygısıyla kimseye yüz suyu dökme.

69. Hem fodul, hem kibirli olmaktan sakın.

70. Kendini küçük düşürüp horlatacak dereceye varmamak şartıyla, herkese karşı nezaketle muamele et.

71. Tevazudan ayrılma. (Alçak gönüllü ol.)

72. Ömrün boyunca Allah’a ihlas ile yönel ve O’na güven.

73. Oğlum, dostların bir şeyini reddetme.

74. Sabrın başlangıcı zor, sonu tatlıdır.

75. Adalet öyle bir binadır ki, asla viran olmaz.

76. Doğru konuş, fakat sert olmasın.

77. Çok yeme, sıcak yeme, çiğ yeme.

78. Yemeğe tok, ilme aç ol.

79. Halka yakın ol, doğru konuş.

80. Şüphe seni kimse ile dost etmez.

81. Düşman daima düşmandır.

82. Mal biriktirenle ilmi saklayan, bu dünyaya hasret gider.

83. Ekmekle tuz ikram edenin bile iyiliğini unutma, hakkında dua et.

84. Sorulmadan hiçbir şeye karışma.

85. Fesatçılarla yaşayanların huyları onlara da geçer.

86. Acele etmek, sabra mani olur; muradına erişemezsin.

87. Nankörlere yakın durma, iyilik ve öğütlerin kaybolur.

88. İyilikte dost düşman ayırma.

89. Susmak, selamet kapısını açan tek anahtardır.

90. Güzellik, huy fenalığını ve cehaletini gidermez.

91. Cömert ol ki, itibarın artsın.

92. İnsanı yükselten, akıldır.

93. Şükür, nimeti bereketlendirir.

94. İdaresi az mal, israf edilen maldan iyidir; çünkü idare edilen mal çoğalır, israf edilen mal azalır.

95. Başkasına akıl vereceğine kendi malını kaybetme.

96. Küçüğünü hor görme; küçüklük ancak Allah huzurunda belli olur.

97. Halk, sende olmayanla seni överse aldanma.

98. Doğru da olsa yemin etme.

99. İyilik, dost kazandırır.

100. Sabır murada, kanaat zenginliğe götürür.

101. Olgun insanın miheng taşı; akıl danışmak, güler yüz, nefse hakimiyet, acıya katlanmaktır.

102. Yürüyüşün kararlı olsun.

103. Bağırıp çağırma, seslerin en kötüsüdür.

104. Allah ile ölüm hatırdan çıkmamalı.

105. Elde edilen hikmetli sözler, balın peteğine taşınan çiçek özleri gibidirler. Yüzlerce olsalar da süzüle süzüle ikiye inerler. Bunlar, çekilen cefa ve yapılan iyiliğin unutulmamasıdır.

106. Hekimler ahmaklığa deva bulamazlar.

107. Büyüğü olmayan kimse, başını taşa vurur.

108. Balta, bedeni; acı söz, canı yaralar.

109. Servet düşmanlığı insana ıstırap verir.

110. Sus  ve düşün; dil belasından kurtulmanın devası bunlardır.

111. Büyüklere karşı ne diren, ne de karşı gel.

112. İnsanın vefakâr malı ahiret için biriktirdiğidir. El  için toplanan, miras bırakılan, lâkin ahirette hesabı verilen  mal, vefakâr mal değildir.

113. Seni anlamayanlara uğrama.

114. Dost edineceğin insanı önce kızdır, yaptıklarını incele ve kararını öyle ver.

<devam edecek>

Bodrum - 05.11.2002
hilbira@hotmail.com
http://sufizmveinsan.com