Taptaze bahar
ruhlara sinmişti bu akşam...
Güllerle çiçeklerle bezenmişti bu akşam...
Dünyamıza cennet gelivermişti bu akşam!...
Bir başka güzellik doğuvermişti bu akşam!...
Görkemli bu akşamda
neden mest olan insan,
Hulyaya dalıp aşka erip durmada her an?!...
Aşkın o güzel
şarkısı ruhlarda erirken,
Yanmış ve tutuşmuş şu gönül, “Ah” ederken,
Hasretle o leylasını hala arıyordu...
En duygulu hislerle de feryat ediyordu...
Masmavi deniz gözlere
iksir saçıyordu...
Aşıklara hep perde-yi aşkı açıyordu...
Aşık bu temaşada yaşar mutlu zamanı...
Her lahza bulur aşkına derman olan anı!...
Ufkun o kızıl
renkleri akşamla doğarken,
Sessizce tabiat gene eşsizleşiyorken,
Bir hatıranın yıldızı birden doğuverdi!...
Kalbim ise mutluluğun sırrına erdi...
Ömrün bu güzel anını
ruhumda yaşattım...
Bilmem ki nasıl kendimi sevdaya bıraktım!
Gönlüm erişilmez emelin zevkini tattı...
Şahane bu akşam bana eşsiz
serenattı.
