Bir gövde borcum var toprağa
Verdim borcumu
Ruhumun toprağa borcu yok benim.
Arama toprakta beni.ben başka yerdeyim.
Toprağım temizdi, temiz teslim ettim borcumu
Bu kabir ruhumla gövdemin ayrılış yeri.
Burada arama burda değilim.
Azapta değil, narda değilim.

Sıkıntım kalmadı artık, aç ve yoksul değilim.
Dünya da haksızlık, sefalet,açlık,
Sıkıntı dertlerle arkadaş yaşadım.
Şikayet etmedim rabbimden bu nedir diye ?
Kırklar, yediler, dörtler, üçlerle arkadaş idim
Hızırla buluştum, konuştum, dertleştim dünya yüzünde
Şikayet etmedim kendi halimden...

Nefsinle uğraşma bu savaş değildir,
Kabirde azabın esası budur.
Bırak nefsini kendi haline
Uğraşma onunla yakışmaz sana.

Gövde, nefs, ruh başka başkadır.
Yek diğerine karıştırıp çengelleme onları.
Nefs dünya da kalır, gövde toprakta.
Ruh gider aslı olan rabbine.

Burada arama burda değilim.
Azapta değilim, narda değilim.
Sıkıntım kalmadı, aç ve yoksul değilim.
Gövdemi verdim topraga borçlu değilim.
Nefsiminde derdi dünyada kaldı
Üzme kendini bende senin gibiyim,
Rabbimin yanında uçar gibiyim...
                                     

Münir Derman
İstanbul - 19.04.2002
http://sufizmveinsan.com