Bizi seveni sevin buyurur bir nida
Şad olunmazmış dost ermeyince mabuda
Dervişe yeter bir asa,yamalı hırka
Vay benim gafil gönlüm vay yazık haline...

Bir meşayih bulmadınsa eğer kendine
Nefsi emmare ni vermedinse eline
Varıp konmadınsa aşkın gonca gülüne
Vay benim gafil gönlüm vay yazık haline...

Masumdur beşer daha doğuştan ta başta
Cezbetip gönülde ermedinse sen aşka
Fikir başka,zikir başka,şükürler,başka
Vay benim gafil gönlüm vay yazık haline...

Bir nazar eyledi yetmiş üçe bir dedi
Hoşgörüye gel kim olursan ol gel dedi
Meşayihin aşkı yüceldi arşa değdi
Vay benim gafil gönlüm vay yazık haline...

Destanıda piri babam söyler destanı
Miskin gönüllere eker mest'i mestanı
Cebreyler bülbülleri gezer gülistanı
Vay benim gafil gönlüm vay yazık haline...

Dervişlerin başı O evliyaların gülü
Bir ummanı derya O'nun eksilmez gölü
İçmeyen kevseri,Nebi'den Vallahi deli
Vay benim gafil gönlüm vay yazık haline...

Aşık Çağlari

İstanbul - 23.10.2001
http://sufizmveinsan.com


Üst Ana sayfa e-mail