Ben o yoları iyi bilirim Ferhat
Elimde bavulum
Çok geçtim o yollardan
Hep taşındım uzak köylere
Tek başıma, yapayalnız
İçimde tutuşmuş düşlerle

Ben o yolları iyi bilirim Ferhat
Kıyılarında karınca yuvaları,
Tek-tük çakır dikenleri, sarı çiçekler,
Tozlu cılız otlar ortalarında
Bilirim o yıllar sessiz uzar
Hüzünler taşır sırtında

Ben o yolları iyi bilirim Ferhat
Sazlık alanlardan geçtim
Gün batımlarında,
Önümde tosbağalar akşamın soluğunda
Ay yoldaşım oldu bazen
Turnalar eşlik etti bana

Ben o yolları iyi bilirim Ferhat
Hangi yolcudan kalmış
Kimbilir üzerindeki izler
Pazardan mı dönmüşler, hasta mı götürmüşler
İzlerin dili tutuk
Kimler gelip geçmiş, kimler...

Ben o yolları iyi bilirim Ferhat
Yüreğimde sevgi, o yollarda
Karanlıktan aydınlığa koştum hep
Dinleyerek bozkırın kederini,
Esrikleştim tarla kuşlarının şarkılarıyla
Ufkumda mutlu yarınlar çiçeklendi

M. Güner DEMİRAY
Kaynak:TÜRK DİLİ Dil ve Edebiyat dergisi
İstanbul - 18.03.2001
http://afyuksel.com


Üst Ana sayfa e-mail