(62)
İsa dedi:Sırlarıma lâyık olanlara sırlarımı söylüyorum. Sağ
elinin (ne) yaptığını, sol elin bilmesin!.
(63)
İsa dedi:
Büyük bir servete (çok mala) sahip zengin bir adam vardı. Adam
kendi kendine. Hiçbir şeyden yoksun olmayayım diye ekini ekmek, biçmek,
dikmek ve tahıl ambarını tahılla doldurmak için servetimi (mallarımı)
kullanayım dedi. Yüreğindeki düşüncesi böyleydi; Ve o gece adam
öldü.Kulağı olan işitsin!
(64)
İsa dedi.:
Bir adamın konukları vardı ve yemek hazırladıktan sonra hizmetçisini
konukları davet etmek için gönderdi.
Hizmetçi ilkine gitti ve ona:
Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona:
Tüccarlara verilecek param var; bu akşam evime geliyorlar , onlara
emirlerimi vereceğim .Yemek için beni bağışlayın dedi.Hizmetçi
bir diğerine gitti ve ona, Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona:
Bir ev satın aldım ve benden bir gün isteniyor . Müsait değilim
dedi.
Hizmetçi bir başkasına gitti ve ona : Efendim seni davet ediyor
dedi.
Konuk ona:
Dostum evlenecek ve yemeğini veren benim!.. Gelemiyeceğim. Yemek için
beni bağışlayın!. dedi.
Hizmetçi bir başkasına gitti ve ona:
Efendim seni davet ediyor, dedi.
Konuk ona:
Bir çiftlik satın aldım. Borçları (vergileri) toplıyacağım,
gelemiyeceğim. Özür dilerim dedi. Hizmetçi geri döndü.
Efendisine:
Yemeğe davet ettiklerin özür dilediler dedi. Efendi hizmetçisine:
Yolların kenarına git, bulacağın kimseleri yemeğe davet et dedi.
Alıcılar ve satıcılar Baba’nın yerlerine girmeyecekler.
(65)
O dedi:
Zengin bir adamın bağı vardı. Bağı çiftçilere verdi işletmek
ve ellerinin ürününü (semeresini) almak için.Çiftçiler bağın
ürününü versinler diye hizmetçisini gönderdi.Onlar hizmetçiyi
yakaladılar ve dövdüler. Az kaldı onu öldüreceklerdi.Hizmetçi
kaçıp gitti. Efendisine olanları anlattı. Efendisi: Belki onu tanımadılar
dedi. Başka bir hizmetçi daha yolladı. Çiftçiler onu da dövdüler.
Ozaman efendi, oğlunu yolladı; Belki oğluma saygı ederler,
dedi.Onun bağcının mirasçısı olduğunu çiftçiler
bildiklerinden, oğlunu yakaladılar ve öldürdüler.Kulakları olan
işitsin. !
(66)
İsa dedi:İnşaatçıların kaldırıp attığı taşı bana gösterin:O,
köşe taşıdır.
(67)
İsa dedi:Bütünü bilen kimse kendisinden mahrum ise, Bütün’den
de mahrumdur.
(68)
İsa dedi:
Ne mutlu size,
Size kinlendikleri ve eza eyledikleri zaman size zulmedilen hiç bir
yer bulunmayacak.
(69)
İsa dedi:
Ne mutlu, yüreklerinde eza edilmiş olanlara!. Onlar, Baba’yı
hakikaten tanımış olanlardır.Ne mutlu aç olanlara çünkü
isteyenin karnı doyurulacaktır.
(70)
İsa dedi:
Kendinizde onu meydana getirince sahip olduğunuz bu şey sizi
kurtaracaktır; Eğer kendinizde bu yok ise, sizde olmayan o şey sizi
öldürecektir.
